De wegh van Meijl op Seven

Zuil VII

Zuil VIIMeijl 8

Van Toverland tot in de Steeghberg. De belevingsroute van deze achtste meijl  bedraagt 1600 m. (blauwe lijn) Deze afstand betreft zowel voor de wandel, als de fiets of de rij afstand.

Het gebied Steeghberg en het aansluitende Heesberg zijn minder heuvelachtig dan de Schatberg.

Vroeger lagen hier uitgestrekte heidevelden en moerassen, die ook weer op hun beurt een  brede buffer tussen de Peelvenen en het Maasdal vormden.

Behalve turf werd in de Peel in de negentiende eeuw nog een tweede economische bedrijfstak geëxploiteerd; de schapenteelt. Op de hoge zandvlaktes rond de Peelranden lagen destijds nog enorme uitgestrekte heidevelden. Ook het gebied rond het oeroude Sevenum was een ideaal gebied voor schapen.

Het hele gebied, duizenden hectares groot, werd intensief benut met afplaggen van heide voor de potstal en schapenteelt. Het was de enige manier om hier op die droge heide te overleven.

Want zonder mest geen vruchtbare grond en zonder vruchtbare grond geen oogst.

De heidegrond werd soms zo intensief gebruikt dat ze uitgeput raakte, met als gevolg dat  sommige herders door gebrek aan malse jonge heide de kudde naar het aangrenzende veenmos moesten drijven, waaronder een dikke laag turf lag.

Hier was voor hun schapen rijkelijk voedsel aanwezig in de vorm van dopheide.

Dit was gevaarlijk, want op sommige plaatsen was het bloedlink om op het met water verzadigde veenmos te geraken. Dat was levensgevaarlijk omdat je plots op een zwakke plek ‘door het ijs’ kon zakken en meestal reddeloos verloren was. Bekend is dat in vroeger eeuwen mensen onder de veenoppervlakte zakten en nooit zijn terug gevonden. Deze verraderlijke plekken stonden in het vocabulaire van het Peelvolk bekend als: ‘dodelegers’.


« Zuil VI - Zuil VIII »