St. Wilbertsput
Van de Wilbertsput naar de Molenpeel. De belevingsroute van deze eerste Meijl is 2105 m. ( blauwe lijn) Deze afstand betreft zowel de wandel, als de fiets of de rij afstand.
Het vertrekpunt bij de St. Wilbertsput ligt precies boven op de Peelrandbreuk. Het is de geologische scheiding tussen de hooggelegen Verheven Peel en de laaggelegen Grote Peel.
Hier op de scheiding van de Peelrandbreuk stroomde lang voordat de Peelkanalen gegraven waren, het water van de hooggelegen Verheven Peel over de rand van de Peelrandbreuk naar de meters lager gelegen Grote Peel.
De Wegh van Meijl op Seven (WvMoS) voert vanaf hier naar de Molenpeel, in Meijel; het Molentje genoemd.
Halverwege, nabij de Molenweg, is duidelijk een lager gebied herkenbaar. Dit lager gelegen gebied werd tijdens de laatste ijstijd door de woeste ontembare Maas uitgeschuurd in de Permafrost. Later verlegde de Maas haar stroomgebied naar het oosten naar het gebied waar ze nu nog steeds stroomt.
In dit oude Maasdal ontstond vanaf het einde van de ijstijd, zo’n tienduizend jaar geleden, veenvorming. Deze uitgeschuurde oude Maasbedding vormt een breed dal tussen de Molenpeel en de hoogten van de Marisberg. Dit dal is nog steeds duidelijk in het landschap herkenbaar.
In dit oude Maasdal lag ooit een lange hoge opgestoven zandrug, die een droge verbinding vormde tussen Meijel en de overkant van deze oude uitgeschuurde Maasbedding. Hierover liep ooit de WvMoS. Een deel van deze lange hoge rug is aan de overkant van Peelkanalen nog heel goed herkenbaar.
Door het graven van de Helenavaart in 1853 is de WvMoS in onbruik geraakt. Deze natuurlijke verbinding was in de Romeinse periode zeker al in gebruik en onlosmakelijk verbonden met de Romeinse vondsten.
Er is een hele mooi startzuil bij de St. Wilbertsput van de hand van kunstenaar Wouter Bouwman geplaatst:
Zuil I »